OS SÍMBOLOS DE FRANCIA

A BANDEIRA TRICOLOR

A Constitución da V República establece no artigo 2 º que o emblema nacional é a bandeira coas cores azul, branco e vermello.
Esta bandeira tricolor é visible nos edificios públicos durante as celebracións e durante eventos deportivos e é o resultado dunha longa evolución. El sintetízase a imaxe da nación.
Os reis que reinaron en Francia empregaron as tres cores distintas: azul, branco e vermello.A bandeira azul, empregada na coroación de Carlomagno, evoca capa de San Martín que lles ofreceu aos pobres.O azul é de Clovis de Charles X, o abrigo azul real é luz, decorado con lírios de ouro, símbolo de lealdade e fidelidade.Baixo o reinado de Hugues Capet e dos seus descendentes baixo a bandeira do rei é o vermello sa oriflama de San Dionisio, protector do reino.De 1638 a 1790, a cor da bandeira real da mariña era o branco. No 1814 a 1830, o branco era tamén a cor das bandeiras do exército real.
A bandeira tricolor foi instituída pola Revolución Francesa.Ao celebrar a festa da Federación o 14 de xullo de 1790, o Campo de Marte foi decorado coa bandeira de tres cores.Esta bandeira e a escarapela tricolor converteronse no símbolo vivo da nación.
"O pabellón, ao igual que a bandeira estará constituído polas tres cores nacionais organizados en tres grupos iguais, de modo que o azul esteña ligado á empuádura do pabellón, o branco no medio e o vermello flotando”.A Restauración de 1815 quería restaurar a bandeira branca, símbolo da continuidade coa monarquía e a rebelión de 1848, ten como obxectivo establecer a bandeira vermella como a bandeira da República.A bandeira tricolor xamais será impugnada pois forense recoñecendo todas as familias e as escolas de pensamento que compoñen a nación francesa.

A MARSELLESA

Foi froito da Revolución Francesa, o himno nacional logrou sobrevivir aos dous Imperios, a Restauración e a Ocupación antes da súa oficialización definitiva pola República no 1946.

Durante a Primeira República, este himno formaba parte dos aires e cantos cívicos que contribuíron ao triunfo da Revolución. Os dous Imperios, a Restauración e a II República preferiron cantos de circunstancias.

Non foi senón ata a III República cando A Marsellesa recuperou o seu rango de himno nacional en todas aquelas ocasións nas cales as bandas militares tocaron un aire oficial.

A MARIANNE

Marianne encarna a República Francesa.Marianne representa a permanencia dos valores que fundan a adhesión dos cidadáns á República:
"Libertad, Igualdad y Fraternidad".
Unhas veces empleado polos adversarios do réxime republicano outras polos seus defensores, o nome de Marianne (Marie-Anne), popular, é o símbolo dunha República construída mediante a progresiva adhesión á divisa de todos os cidadáns.Marianne converteuse paulatinamente na representación da nai patria máis fácil de compartir, unhas veces fogosa e guerreira e outras pacífica e sustentadora.

O 14 DE XULLO

O 14 de Xullo representa hoxe,

no espírito dos franceses dos estranxeiros, o desfile militar máis solemne, desenrolado sobre os Campos Elíseos, en presenza do Xefe do Estado.É unha festividade popular cos seus bailes e marcada por fogos artificiais en todos os municipios de Francia.Pero el 14 de Xullo constitúe primordialmente a festa republicana, o símbolo do fin da monarquía, reemplazada pola República. A festa nacional é un momento no cal os cidadáns poden sentir a súa pertenza a nación republicana.Os eu significado ten tal forza debido a que a orixe desta festa nacional reside na historia do nacemento da República.

A toma da Bastilla, el 14 de Xullo de 1789, adquire de inmediato un alcance histórico simbólico; constitúe a proba de que o poder xa non procede do Rey, nin de Deus, senón do pobo de acordo coas teses desenroladas polos filósofos do siglo XVIII.

O GALO

O período revolucionario será o que consagrará ao galo como representación dea identidade nacional. Aparece nun escudo, adornado co gorro frixio, sobre o selo do Primeiro cónsul e a alegoría da fraternidade leva a menudo un bastón rematado cun galo.
Napoleón substitúe a República por el Imperio e, a partir de entón, a aguia reemplaza ao galo xa que de acordo co Emperador: "O galo non ten forza algunha e non pode ser a imaxe dun imperio coma Francia".

Feito por Lucía Eiros