OS SÍMBOLOS DE FRANCIA

A BANDEIRA TRICOLOR

A Constitución da V República establece no artigo 2 º que o emblema nacional é a bandeira coas cores azul, branco e vermello.
Esta bandeira tricolor é visible nos edificios públicos durante as celebracións e durante eventos deportivos e é o resultado dunha longa evolución. El sintetízase a imaxe da nación.
Os reis que reinaron en Francia empregaron as tres cores distintas: azul, branco e vermello.A bandeira azul, empregada na coroación de Carlomagno, evoca capa de San Martín que lles ofreceu aos pobres.O azul é de Clovis de Charles X, o abrigo azul real é luz, decorado con lírios de ouro, símbolo de lealdade e fidelidade.Baixo o reinado de Hugues Capet e dos seus descendentes baixo a bandeira do rei é o vermello sa oriflama de San Dionisio, protector do reino.De 1638 a 1790, a cor da bandeira real da mariña era o branco. No 1814 a 1830, o branco era tamén a cor das bandeiras do exército real.
A bandeira tricolor foi instituída pola Revolución Francesa.Ao celebrar a festa da Federación o 14 de xullo de 1790, o Campo de Marte foi decorado coa bandeira de tres cores.Esta bandeira e a escarapela tricolor converteronse no símbolo vivo da nación.
"O pabellón, ao igual que a bandeira estará constituído polas tres cores nacionais organizados en tres grupos iguais, de modo que o azul esteña ligado á empuádura do pabellón, o branco no medio e o vermello flotando”.A Restauración de 1815 quería restaurar a bandeira branca, símbolo da continuidade coa monarquía e a rebelión de 1848, ten como obxectivo establecer a bandeira vermella como a bandeira da República.A bandeira tricolor xamais será impugnada pois forense recoñecendo todas as familias e as escolas de pensamento que compoñen a nación francesa.

A MARSELLESA

Foi froito da Revolución Francesa, o himno nacional logrou sobrevivir aos dous Imperios, a Restauración e a Ocupación antes da súa oficialización definitiva pola República no 1946.

Durante a Primeira República, este himno formaba parte dos aires e cantos cívicos que contribuíron ao triunfo da Revolución. Os dous Imperios, a Restauración e a II República preferiron cantos de circunstancias.

Non foi senón ata a III República cando A Marsellesa recuperou o seu rango de himno nacional en todas aquelas ocasións nas cales as bandas militares tocaron un aire oficial.

A MARIANNE

Marianne encarna a República Francesa.Marianne representa a permanencia dos valores que fundan a adhesión dos cidadáns á República:
"Libertad, Igualdad y Fraternidad".
Unhas veces empleado polos adversarios do réxime republicano outras polos seus defensores, o nome de Marianne (Marie-Anne), popular, é o símbolo dunha República construída mediante a progresiva adhesión á divisa de todos os cidadáns.Marianne converteuse paulatinamente na representación da nai patria máis fácil de compartir, unhas veces fogosa e guerreira e outras pacífica e sustentadora.

O 14 DE XULLO

O 14 de Xullo representa hoxe,

no espírito dos franceses dos estranxeiros, o desfile militar máis solemne, desenrolado sobre os Campos Elíseos, en presenza do Xefe do Estado.É unha festividade popular cos seus bailes e marcada por fogos artificiais en todos os municipios de Francia.Pero el 14 de Xullo constitúe primordialmente a festa republicana, o símbolo do fin da monarquía, reemplazada pola República. A festa nacional é un momento no cal os cidadáns poden sentir a súa pertenza a nación republicana.Os eu significado ten tal forza debido a que a orixe desta festa nacional reside na historia do nacemento da República.

A toma da Bastilla, el 14 de Xullo de 1789, adquire de inmediato un alcance histórico simbólico; constitúe a proba de que o poder xa non procede do Rey, nin de Deus, senón do pobo de acordo coas teses desenroladas polos filósofos do siglo XVIII.

O GALO

O período revolucionario será o que consagrará ao galo como representación dea identidade nacional. Aparece nun escudo, adornado co gorro frixio, sobre o selo do Primeiro cónsul e a alegoría da fraternidade leva a menudo un bastón rematado cun galo.
Napoleón substitúe a República por el Imperio e, a partir de entón, a aguia reemplaza ao galo xa que de acordo co Emperador: "O galo non ten forza algunha e non pode ser a imaxe dun imperio coma Francia".

Feito por Lucía Eiros

María Antonieta

María Antonieta naceu o 2 de novembro de 1775 en Viena e morreu guillotinada en París o 16 de octubro en 1793. Chegou a ser princesa real de Hungría e de Bohemia, arquiduquesa de Austria e raíña de Francia debido ao seu matrimonio con Luís XVI. Era irmá de Xosé II de Austria e de Leopoldo II de Austria.

A súa nai é unha emperatriz, que se esforza por casala co maior dos netos de Luís XV, que era máis ou menos da súa idade.

Cando María Antonieta ten 13 anos, a emperatriz que daquela era unha vella dama e viúva, intéresase máis pola súa educación, por iso María toma leccións de canto, de música, de teatro de baile francés…

O 19 de decembro de 1778, María Antonieta ten o seu primeiro fillo, que é unha rapaza chamada María Tareixa, e o 22 de octubro de 1781 nace o Delfín Luís Xosé, pero hubo rumores de que non era fillo de Luís XVI. Tras estes nacementos, María Antonieta cambia algo a súa forma de vida e adícase á caridade.


O 27 de marzo de 1785, nace o seu terceiro fillo, chamado Luís – Carlos que foi duque de Normandía. Dous anos máis tarde nace Sofía Beatriz, que só tivo un ano de vida xa que tiña tuberculose.

“O Caso Do Colar”

En xullo de 1785, estoupa o famoso “Caso do colar da raíña”. Trata en que o xoieiro Bohmer reclama á raiña 1,5 millóns de libras por un colar de diamantes encargado en nome da soberana polo cardeal de Rohan. Ela non se fai responsable . Finalmente, o rei decide levar o caso ó Parlamento e acaban culpando a Jeanne Valois de La Motte. A raíña, anque non é culpada, é tratada con gran desconsideración polo pobo. Entón ela decide diminuir os seus gastos en especial os da súa mansión, pero esto provoca un escándalo na Corte, e entón continuan criticándoa, e recibe o nome de Madame Déficit.
É acusada de impoñerse á política de Luís XVI e de destituír aos ministros.

María Antonieta era unha Muller frívola e de gustos caros. Deixou de recibir á nobreza, ignorou a crisis financieira pola que atravesaba o país, enviou as súas tropas contra a población famenta que estaba no palacio de Versalles, puxoa ao Rei contra a Revolución…

En 1792 foi detida e encarcelada con Luís XVI na prisión do Temple. A Convención ordenou a súa execución, e finalmente morreu guillotinada o 16 de octubro de 1793.

Feito por: Laura Méndez e Lucía García.

DANTON

Georges Jacques Danton foi un avogado e político francés que desempeñou un papel decisivo durante a Revolución Francesa (1789-1799) e foi guillotinado en París no 1794. Estudiou nun seminario en Troyes, e continuou os seus estudos nas capelas de Troyes, pero non quixo facer ningunha carreira na igrexa. Despois de se cambiar a París, pasou por un período de prosperidade grazas a un casamento feliz coa filla dun home rico.

Foi elixido para a Convención Nacional. Tentou reconciliarse cos seus opoñentes, pero non o conseguiron. Este conflito foi resolto coa caída dos xirondinos, no 1793.

Tamen estivo no Comité de Seguridade Pública, órgano executivo de República francesa, pero non deu acabado coa guerra entre Francia e as monarquias europea a través das canles diplomáticas. Para acabar, o seu aliado, Maximilien de Robespierre, emerxeu a figura central do Comité.

Logo, foi enviado para Bélxica pola Convención no 1792. Polo que non estuvo presente no xuízo contra Luis XVI. Peo votou pola sua morte apoiando a Robespierre.

Finalmente, Danton foi traicionado por Robespierre, xa que este dixo que se eliminasen tanto os radicais como os indulxentes, no que incluía a Danton. Despois de ser sometido a un xuizo polo Tribunal Revolucionario foi guillotinado (1794).


Feito por Lidia Marqués

A CONSTITUCIÓN DE CÁDIZ

A Constitución española de 1812, (A Pepa), foi aprobada polo Parlamento de España o 19 de marzo de 1812.
Foi moi importante, xa que é a primeira Constitución promulgada en España, e é unha das máis liberais daquela época.

Sobre a orixe do seu outro nome, o de “La Pepa”, existen dúas versións distintas:
-Uns que foi promulgada no día de San Xosé.
-Outros din que foi aprobada na oposición ao goberno de Joseph I ,o coñecido como “Pepe Botella”. Esta constitución estivo en vigor dous anos despois da súa promulgación ata 24 de marzo de 1814, logo de que retornase a España Fernando VII.
Case non entrou en vigor en realidade, xa que no seu período de xestación, España estaba nas mans do goberno pro-francés, dirixido por Joseph I, o resto estaba nas mans da dirección interina. Trala revolta do 2 de maio de 1808 do pobo de Madrid contra o francés, ocorreu en moitas áreas, un fenómeno espontáneo de resistencia ao francés, que se reúne nas chamadas Xuntas. A súa unión produce unha agrupación máis eficaz. O 25 de setembro do mesmo ano comezou a Xunta Central de Administración baseada primeiro en Aranjuez (Madrid) e, logo, en Sevilla.

Os seus dereitos foron para a guerra e a reconstrución do Estado. A situación de baleiro de poder deixa tras a capitulación de Bayonnais, trae caos para o goberno español, e as placas do goberno foron o único órgano público reunir e xestionar algúns territorios peninsulares que quedaron fóra do control francés, principalmente no sur e no leste Español. No inicio, os sinais, liderada polo vello conde de Floridablanca, tentou preservar a orde do Estado ata a restauración da dinastía Borbón. Sen embargo, a evolución foi progresando, quedou claro que a incompatibilidade entre as articulacións e a ausencia dunha orde institucional estaban a danar a imaxe deles,
A real eficacia e lexitimidade, foi a necesidade de convocar unha Cortes, que inicialmente se atopan en Sevilla en 1809. Despois de Sevilla, e ante o avance francés, os tribunais trasladáronse a San Fernando (España),”La Isla de León”, facendo a súa primeira reunión o 24 de setembro de 1810 nas Cortes.. A Constitución de Cádiz foi un acto revolucionario, non unha ruptura co pasado. Dende a legalidade da época, que eran os lexítimos representantes, acordou. Os acontecementos de setembro a 24 de 1810 comezou con un desfile cívico, misa e á forte solicitude do Presidente da Rexencia, Pedro Quevedo y Quintana, bispo de Ourense, os fieis reunidos e eficiente cumprir as súas tarefas.

A Constitución, en 1812, foi publicada tres veces en España -1812, 1820 e 1836.Tornouse o marco democrático na primeira metade do século XIX, e transcenderon varias constitucións europeas e que tiveron impacto sobre as orixes constitucionais e parlamentarios a maioría dos estados norteamericanos, durante e despois da independencia. Por iso só e tería merecido a inmortalidade. Despois da década absolutista, frustrada a autonomía, Cádiz optou pola insurrección armada, que proporcionou a posición final ata o triunfo revolucionario Español da independencia continental americana en 1826.

Feito por Lucía Eiros

A GUERRA CIVIL ESTADOUNIDENSE

Ningunha guerra causou máis mortes que a Guerra Civil americana.

Foi levada a cabo polos burgueses da época . Enfrontáronse as 13 colonias que tiña Gran Bretaña na costa nordeste do continente americano contra a metrópole xa que estes non levaban ningún beneficio a cambio e a metrópole levaba noitas riquezas.

O DESCONTENTO DOS COLONOS:

A chipa que fixo estalar os acontecementos posteriores foi o intento da monarquía en instalar os impostos para que os mais poderosos poideran axudar económicamente.

O que fixo que se instalara "o motín do te" .Pero os colonos eran moi sabios polo que se disfrazaron de peles roxas e fundiron 3 buques con carga de té.

E logo estas colonias decláranse independentes.

E esto dá lugar a república dos EEUU.

Este novo país independente dos británicos , exténdese cara ao Oeste e aumenta moito a poboación.

En 1861 os EEUU sufren unha Guerra de sucesión entre o Norte e o Sur, onde durou catero anos.

Os colonos gañaron gracias a axuda de España e de Francia.

O remate da guerra temos o recoñecemento dos DDHH, soberanía nacional e división de poderes executivo , lexislativo e xudicial.

O final desta guerra encontramos a 1ª constitución escrita da historia e temos gran influencia internacional.

Raquel Mel Saa

A Constitución Española de 1978

A CONSTITUCIÓN ESPAÑOLA DE 1978

A Constitución Española de 1978 é a norma xurídica suprema (ou máxima) do ordenamento xurídico do Reino de España.


Nace durante o proceso histórico denominado Transición Española, que ten lugar como consecuencia da morte, o 20 de novembro de 1975 do anterior Xefe do Estado, o Xeneral Francisco Franco, e que precipitará unha serie de acontecementos políticos e históricos que terminarán coa abolición final do anterior réxime franquista que dura desde 1939 ata 1975 substituíndo a ditadura por un sistema democrático coa forma política de Monarquía Parlamentaria. É unha constitución ambigua e contraditoria, é dicir, unha constitución que admite diferentes lecturas. Esta ambigüedade ten a súa orixe na necesidade que houbo de poñer de acordo sobre a norma fundamental a partidos políticos de ideoloxías moi dispares e lograr así o que se chamou o consenso constitucional.

Exemplar da Constitución Española de 1978 no Congreso:























Dereitos fundamentais e Liberdades Públicas:

A Constitución Española outorga a todos os cidadáns unha serie de dereitos fundamentais e liberdades públicas, regulado polo Título I da Constitución Capítulo 2, Sección 1. Regulando toda unha serie de garantías para este tipo de dereitos.

Os dereitos fundamentais garantidos pola Constitución española son, entre outros, o dereito á igualdade e non discriminación; o dereito á vida e á integridade física, á liberdade relixiosa, á liberdade persoal, á intimidade persoal e familiar e á propia imaxe, á liberdade de expresión e información, á liberdade de cátedra, á liberdade de reunión, á liberdade de asociación, ao libre acceso a cargos e funcións públicas en condicións de igualdade, á tutela xudicial efectiva, á legalidade penal, á educación, á liberdade de sindicación, o dereito de petición…





Feito por: Lucía García.